Week 4

Daar ben ik weer!
Heb weer genoeg meegemaakt om jullie iets mee te delen :)

Het begint al steeds drukker te worden in Oia. Het hotel is vol dus we hebben lekker veel te doen. De gasten in het hotel zijn over het algemeen allemaal erg aardig. Natuurlijk heb je met de ene gast een betere klik dan met de andere maar dat is normaal. Er was een kamer waar 2 vrouwen uit Californië verbleven waar ik het heel goed mee kon vinden. Tijdens hun check uit hebben we zelfs e-mails en Facebook namen uitgewisseld en heeft ze me uitgenodigd om naar Amerika te komen en bij haar te verblijven! Super! De tijd vliegt als het druk is!

2 weken geleden ben ik vrijdag op Wine Tour gegaan. Wat een super ervaring! Ik heb alle traditionele Griekse wijnen geprobeerd en nog een typisch dessertwijntje uit Santorini; genaamd Vinsanto. Heerlijk!

Wat ik nog vergeten was in mijn vorige verhaal is dat ze 2 weken geleden een fotoshoot hebben gehouden in het hotel. Voor promotie en voor de vernieuwde website. Ik werd toen door de fotografen gevraagd om als model te spelen achter de receptie! Wat was ik zenuwachtig. Ik moest dus zoals men dat in het echt ook doet de gasten verwelkomen. De modellen waren Grieks en bekend van Griekse TV. Ik kon ze niet hoor.. helaas.. Dus binnenkort sta ik op de website van het hotel en op booking.com enzovoort :)

Op een van de avonden dat ik 's avonds naar het centrum ben gelopen is mij nog iets heel speciaals overkomen. Op het plein van Oia staat een hele grote kerk. Hier ga ik elke week naar toe om een kaarsje aan te steken. Nadat ik een kaars had aangestoken liep ik naar buiten en zag ik de Orthodoxe priester van de trap aflopen. Ik zag dat hij het moeilijk had dus bood hem mijn hand aan om hem te helpen. Ik ben toen helemaal met hem naar zijn huis gelopen en hij drukte me zijn sleutel in de handen om de deur open te maken. Toen ik daar over het plein met hem liep ging iedereen, maar dan ook echt iedereen aan de kant. Voelde me ook wel een beetje een Heilige Maria hoor HA HA. Nadat hij mij 10000 keer had bedankt in het Grieks heeft die me ook nog eens gezegend. Mooi meegenomen toch, mij gaat niets slechts overkomen op Santorini :). Diezelfde avond heb ik nog op terras gezeten en lekker in me eentje een cappuccino gedronken en genoten van het uitzicht.

Toch is er ook iets verdrietigs gebeurd thuis terwijl ik hier ben. Mijn hond Tyson is overleden aan lymfklierkanker. Hij was al ziek voordat ik wegging dus ik wist dat het afscheid definitief zou zijn. Vorige week zaterdag hebben ze thuis besloten hem te laten inslapen en de rust te geven. Dat viel erg zwaar, zeker omdat ik zo ver weg ben. Toch heb ik nog steeds het idee dat als ik thuis kom, hij er is om me te begroeten. Het is beter zo voor Tyson en ik herinner hem zoals die altijd is geweest. Een hond is niet zomaar iets om te verliezen en de mensen die dit hebben meegemaakt kunnen dit begrijpen.

Afgelopen vrijdag was het Priscilla haar verjaardag en zijn we met iedereen van het hotel gaan uiteten bij Restaurant Ochre. Dit restaurant is van een Nederlandse vrouw die getrouwd is met een Griek. Ze heet Yvonne en is ook altijd de manager van Esperas geweest. We hebben een gezellige avond met z'n allen gehad, zelfs de baas was nog gekomen!

Vorige week ben ik ook nog met Vicky (Griekse collega) en Priscilla naar Fira gegaan, de hoofdstad, en heb ik een Armani tas gekocht!! Ik vond hem zo mooi en ik vond dat ik wel eens iets duurs verdiende. Ik heb nog nooit meer dan 40 euro aan een tas besteed hoor! Erna ben ik nog naar de Fish Spa gegaan. Ik had dit al eens eerder gedaan en wist hoe het voelde maar had zin om mezelf wat relaxt te gunnen :).
Eergisteren zijn Vicky en ik weer naar Fira gegaan en hebben we wat geshopt. Ze hebben hier ook een Tally Weijl en ik heb ook nieuwe schoenen gekocht.. oops (fake Chanels). Foto's van de shopsessie volgen...

Telkens als ik naar het centrum loop (ongeveer 3km), passeer ik dezelfde hond. Deze hond is volgens mij blind, ik weet niet precies wat hij heeft. De eerste keer dat ik langs hem liep begon die als een gek te blaffen, dus ben ik maar snel doorgelopen. De tweede keer zag ik hem niet, maar ik hoorde ergens gejank. Heb het geluid gevolgd en zag hem toen op een soort van klif staan waar die niet vanaf komt. Ik heb hem van de klif gehaald en hij was net zo blij zoals mij hond Happy is als die uit bad komt Ha Ha. Op en neer rennen en op me springen en kusjes geven. Hij is me erna nog een stukje gevolgd. Een paar dagen geleden kwam ik hem weer tegen. Hij snuffelde aan me en toen hij rook dat ik het was, werd die opnieuw weer helemaal wild. Zó lief, ik heb dus een maatje gevonden om te knuffelen.

Mijn conditie houd ik hier trouwens goed bij hoor! Ik ren vaker het stukje van mijn huis naar het centrum op en neer. Laten we zeggen ongeveer 6 km. Morgenvroeg ga ik naar de sportschool in Fira en misschien nog wat kleine boodschappen doen.
Binnenkort komt mijn moeder op bezoek!! En ze boekt een enkele reis ticket dus wie weet hoe lang ze blijft! Jeeeeej!

That's it for now....
Kalinichta!!